Το τυφέκι μ’ το καπάν
άμον το καρακαπάν
τη σεβντάς-ι-μ’ τ’ ώνεμα
γραμμένον εν εκεί απάν’
Αγαπώ ίναν κουτσίν
π’ αγαπά την καλατσίν
κε πορώ να φέρ’ ατέν
σο οσπίτ-ι-μ’ έναν βραδύν
Ε κόρη λεμόν λεμόν
το πόι σ’ αμόν τεμόν
για θα τρώει σε ο γούρζουλας
για θα ίνεσαι τεμόν
Ε κουτσίν μελαχροινή
μόνασόν με έναν βραδύν
άψον τ’ άψιμο σ’ άψον
κι όλια τα ξύλα σ’ κάψον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου