Έταιρον κι η λυγερή

Έταιρον κι η Λυγερή παν, όλεν τον ποταμόν.
Έταιρον επέρνιξεν και η κόρ΄ κ΄ επόρεσεν.

- Πέρνιξο με, Έταιρε, το τσιαρκούλι μ' δίγω σε.
- Νιά περνίν περνίζωσε, νιά τσιαρκούλι μ΄ παίρω σε.

- Πέρνιξο με, Έταιρε, το ζωνάρι μ΄ δίγω σε.
- Το ζωνάρ, τ΄ εσόν ας εν, άλλο τάμαν τάξο με.

- Περνιξό με, έταιρε, το βρασιόλι μ' δίγω σε.
- Ντο να φτάγω τ΄ άκλερον, τ΄ άψιμον να καίει ατο.
’λλο τάμαν τάξο με κι εγώ ΄σέν περνίζω σε.

- Ασήν ψη μ΄ κι ανέτερα, τ΄ άλλα όλια δίγω σε.
Ασό σερ΄ επέρπαξεν κι ατέν πέραν έσυρεν.

- Δώσ' με, κόρη, ντ΄ έταξες, την φιλίαν ντ΄ ετάγαμε.
- Έμπρια μουν λιβάδια ειν΄πάγω εκεί και δίγω σε.

- Έρθαμε κι εξέρθαμε κι εξακαμπανίσταμε.
Δώσ' με, κόρη, ντ΄ έταξες, την φιλίαν ντ΄ ετάγαμε.

- Τ΄ έμπρια μουν κοιλάδα είν΄ , πάγω εκεί και δίγω σε
κι εκεί περαν κώμια είν΄ πάγω εκεί και δίγω σε.

- Έρθαμε κι εξέρθαμε κι εξακαμπανίσταμε,
άρ δώσ', κόρη, ντ΄ έταξες και ντ΄ εσυνετάγαμε.

- Διέξ΄ τ ατόν τη σκύλ΄ τον γιόν, εγώ δεν ΄κί δίγ΄ ατόν!