Ομιλία της κυρίας Gulan Avci στις 19 Μαϊου 2010, Πλατεία Συντάγματος Αθήνα

Αγαπητοί φίλοι,

Dear friends,
It is a great honor for me as an MP of the Swedish Liberal Party to participate in the International Memorial Day to commemorate and honor all the Pontian Greeks who were victims of genocide in the former Ottoman Empire, the modern Turkey between the years 1916-1920.

      Είναι μεγάλη τιμή για εμένα σαν ένα μέλος της Βουλής με το Σουηδικό Φιλελεύθερο Κόμμα να λάβω μέρος στην διεθνή Ημέρα Μνήμης για να γιορτάσουμε την μνήμη και να τιμήσουμε όλους τους Πόντιους Έλληνες οι οποίοι υπήρξαν θύματα γενοκτονίας στην πρώην Οθωμανική αυτοκρατορία, την σύγχρονη Τουρκία μεταξύ των ετών 1916-1920.......

Γενική αποψη της συγκέντρωσης

    Σήμερα μαζευτήκαμε για να αποτίσουμε φόρο τιμής στα θύματα και να τιμήσουμε τους απογόνους τους. Ομως θα ήθελα επίσης να αφιερώσουμε λίγη απο την σκέψη μας στίς αλλες Χριστιανικές ομάδες των Αρμενίων, των Ασσυρίων, των Συρίων και των Χαλδαίων οι οποίοι ήταν επίσης θύματα αυτής της γενοκτονίας.

    Η γενοκτονία άρχισε με πογκρόμ εναντίον των Αρμενίων κατα τα τέλη του 19ου αιώνα. Η συστηματική  θανάτωση άρχισε την νύκτα μεταξύ 24ης και 25ης Απριλίου 1915. Άρχισε με τους Αρμένιους και τελείωσε με τους Πόντιους Έλληνες στα 1920.
    Οι Πόντιοι Έλληνες ζούσαν κυρίως κατά μήκος των βορείων παραλίων της Τουρκίας, την Μαύρη Θάλασσα. Ζούσαν εκεί απο τον καιρό που η Ελλάδα διοικούσε αυτήν την περιοχή. Ζούσαν απλά και κανονικά και εκκλησιάζονταν κανονικά. Αλλά πολλοί φοβόταν.
    Όταν η γενοκτονία έπληξε τους Αρμένιους στα ανατολικά, οι εχθροπραξίες μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων απλώθηκαν βαθύτερα πρός την ακτη της Ανατολίας  στην δύση.  Ανάμεσα σε αυτές τις περιοχές ζούσαν οι Πόντιοι. Θανατώθηκαν γιατί ήταν Χριστιανοί αλλά επίσης γιατί ήταν Ελληνες.
    Οι Πόντιοι Ελληνες ζούσαν στον Πόντο απο το 800 π.Χ. , απο την Ομηρική περίοδο. Είχαν αναπτύξει μια ξεχωριστή κουλτούρα και μια ξεχωριστή γλώσσα για αιώνες. Όταν οι Οθωμανοί κατέκτησαν αυτήν την περιοχή οι Έλληνες συνέχισαν να ζούν σε αυτές τις περιοχές αλλά κάτω απο δύσκολες συνθήκες.
    Ο  κύριος σκοπός του Νεοτουρκικού εθνικιστικού κινήματος  το οποίο προώθησε την γενοκτονική καμπάνια ήταν να εκκενώσει την Μικρά Ασία και την Ανατολία από Χριστιανικές ομάδες. Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος ηγήθηκε του κινήματος, έγινε ο πρώτος πρόεδρος της Χώρας  όταν σχηματίστηκε η  Δημοκρατία της Τουρκίας το 1923. Και έφερε την κύρια ευθύνη για την γενοκτονία που έλαβε χώρα.

Η Κα Avci με την Διερμηνέα της

 
    Πρίν την γενοκτονία υπήρχαν περίπου 750 000 Πόντιοι Ελληνες σε αυτές τις περιοχές. Οταν το 1920 τελείωσε η γενοκτονία γύρω στις 350 000 Πόντιοι Έλληνες έχασαν την ζωή τους. Σε αυτούς πρέπει να προσθέσουμε και τους πάνω από ένα εκατομμύριο που εξαφανίστηκαν. Η γενοκτονία των Ποντίων Ελλήνων είχε την ίδια αναλογία με αυτήν που έγινε στους Αρμένιους.
    Μέσω συλλήψεων γυναικών και παιδιών, εξαναγκασμών σε αλλαξοπιστία, καταδιώξεων, μαζικών δολοφονιών, πορειών θανάτου, πείνας και πορείας στην έρημο, κατάφεραν να διαγράψουν την παρουσία των Ποντίων Ελλήνων.
    Υπήρχε μόνο ένας στόχος των Νεότουρκων και αυτός ήταν να εξαφανίσουν το Ποντιακό στοιχείο, όπως τίς άλλες Χριστιανικές ομάδες. Τα θύματα ήταν αθώα παιδιά, γυναίκες και άνδρες, των οποίων το έγκλημα ήταν ότι δέν ήταν μουσουλμάνοι και το ότι αρνούνταν να υποταχτούν στην Τουρκική κυριαρχία.
    Αυτή είναι η πρώτη γενοκτονία στον 20ο αιώνα και στις πρόσφατες δεκαετίες εχει προκαλέσει την προσοχή σε μια ποικιλία απο χώρες και αναγνωρίσθηκε απο 20 κοινοβούλια στον κόσμο. Μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση  τρείς χώρες έχουν αναγνωρίσει την γενοκτονία των Χριστιανών.
    Αλλά η Τουρκία παραμένει ακόμη σιωπηλή. Ακόμη και αν πέρασαν 95 χρόνια απο την γενοκτονία το Τουρκικό κράτος αρνείται να σπάσει την σιωπή του.  Αρνούνται να εναρμονιστούν με τους όρους της Ιστορίας τους. Έχουν επιλέξει να διαχειριστούν την σκοτεινή κληρονομιά του Ατατούρκ που περνάει απο γενεάς εις γενάν.

ΝΑΙ στην φιλία των λαών....

    Το να νομίζεις ότι είναι κατορθωτό να απαλλαχθείς απο τις ενοχές χωρίς να αντιμετωπίσεις την αλήθεια είναι μιά αυταπάτη. Κάθε φορά που μιά επιπλέον χώρα θα αναγνωρίζει την γενοκτονία, η αλήθεια πηγαίνει ένα βήμα κοντινότερα πρός την Τουρκία.  Δεν είναι πλέον εύκολο να ξεφεύγεις ή να παραμένεις σιωπηλός για το παρελθόν σου. Τώρα ζούμε σε νέες εποχές. Είναι ο καιρός για την Τουρκία να ανγνωρίσει την γενοκτονία των Ποντίων Ελλήνων και άλλων Χριστιανικών ομάδων.
    Υπάρχουν διαφορετικά επιχειρήματα στην συζήτηση σχετικά με την γενοκτονία και στην Χώρα μου την Σουηδία και σε άλλες χώρες. Υπάρχουν αυτοί που πιστεύουν οτι η γενοκτονία ποτέ δεν έγινε και αυτοί που πιστεύουν ότι υπήρξαν οι καταστάσεις αυτές οι σχετικές με τον πρώτο Παγκόσμιοιπόλεμο που προκάλεσαν τους θανάτους.  Συνήγοροι αυτών των επιχειρημάτων θέλουν να θάψουν την συζήτηση με κάθε κόστος. Στην Τουρκία είναι έγκλημα το να μιλάς ανοιχτά για την γενοκτονία και μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα την φυλάκιση για χρόνια.
    Υπάρχουν επίσης αυτοί που πιστεύουν οτι δεν είναι δουλειά των πολιτικών να εμπλακούν με την Ιστορία. Η Ιστορία πρέπει να γραφεται απο Ιστορικούς. Συμφωνώ απόλυτα με αυτό. Αλλά επίσης πιστεύω οτι εμείς σαν πολιτικοί εχουμε καθήκον και ηθική υπευθυνότητα να διερευνούμε τα στοιχεία της έρευνας και να τα χρησιμοποιούμε σαν βάση για τις αποφάσεις που θα πάρουμε.

Συμμετέχοντες στην εκδήλωση, Πόντιοι απο τα Σούρμενα

Υπάρχουν αυτοί που επιχειρηματολογούν για το αν η Τουρκία θα πρέπει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και να μην το ονομάσουμε γενοκτονία. Πιστεύω ότι αυτό είναι για να μπερδέψει τα πράγματα.  Είμαι υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαίκή Ενωση αλλά η ένταξη να καθορισθεί απο το πόσο γρήγορα η Τουρκία μπορεί να ικανοποιήσει τα κριτήρια που απαιτούνται για τα μέλη.
    Τα πράγματα πρέπει να λέγονται με το σωστό όνομά τους και το τί συνέβη τα χρόνια 1915-1920 δεν ήταν τίποτα παραπάνω από γενοκτονία. Παγκοσμίως γνωστοί ιστορικοί και επιστήμονες έχουν συμπεράνει ότι ήταν γενοκτονία. Το τελευταίο στάδιο μιάς γενοκτονίας είναι η άρνησή της και δυστυχώς εκεί βρίσκεται η Τουρκία σήμερα.
Είναι ώρα για την Τουρκία να έρθει σε συμφωνία με την κληρονομιά του Κεμάλ. Είναι διαφορετικοί οι καιροί σήμερα. Η Τουρκία διαπραγματεύεται την εισδοχή της στην EU, η κυβέρνηση αναπτύσει έναν αριθμό μεταρυθμίσεων που θα μπορούν να χαράξουν τον δρόμο για μια Δημοκρατική Τουρκία στο μέλλον. Υπάρχουν πολλά ακόμη για να γίνουν, για αυτό είναι βασικό για την ΕU και άλλους διεθνείς οργανισμούς να πιέσουν την Τουρκία για Δημοκρατικές μεταρυθμίσεις , ελευθερία και ανθρώπινα δικαιώματα.

Νεαρός Πόντιος στην εκδήλωση

    Είμαι επίσης σίγουρη ότι η αναγνώριση θα ωφελήσει τις τεταμένες σχέσεις μεταξύ Τουρκίας, Ελλάδας και Κύπρου.
    Πιέζοντας την Τουρκική πολιτεία να ανοιχθεί για μιά ελεύθερη συζήτηση αναφορικά με την γενοκτονία και να ανοίξει τα αρχεία της στον έξω κόσμο, θα οδηγήσει στην ανγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων, Συρίων και Χαλδαίων στο κοντινό μελλον.
    Στις 11 Μαϊου 2010, η δικαιοσύνη επικράτησε στήν Σουηδία και ήρθαμε ενα βήμα πιό κοντά στην αλήθεια σχετικά με την γενοκτονία. Είμαι περήφανη που ως ενας αντιπρόσωπος του Φιλελεύθερου κόμματος και μία απο τους τέσσερις βουλευτές τής Φιλελεύθερης/Συντηρητικής συμμαχίας που ψήφισε υπέρ της αναγνώρισης.
    Μιάς και έχω Κουρδικές ρίζες απο την Ανατολική Τουρκία επίσης αναγνώρισα στην δήλωσή μου στην συζήτηση στην Σουηδική βουλή ότι ακόμη και δικοί μου άνθρωποι, Κούρδοι, εμπλέχτηκαν στις εξοντώσεις των Χριστιανικών ομάδων.
    Ακόμη και αν εγώ, που γεννήθηκα 60 χρόνια μετά την γενοκτονία, μπορώ να θεωρηθώ υπεύθυνη για ο,τι κάποιες Κουρδικές φυλές έκαναν στους Χριστιανούς, αυτό είναι μέρος της κληρονομιάς μου και ήταν καθήκον μου να πάρω την θέση ότι η γενοκτονία πρέπει να αναγνωρισθεί στην Σουηδία.
    Κατά τον ίδιο τρόπο οι Τούρκοι της σημερινής γενιάς δεν είναι υπεύθυνοι για οτι συνέβη 95 χρόνια πρίν. ‘Ομως το να αναγνωρίσεις την γενοκτονία των Χριστιανών δεν είναι ένα πλήγμα στην Τουρκία.  Το αντίθετο είναι ενα πλήγμα για την δικαιοσύνη. Και είμαι απόλυτα πεπεισμένη οτι η δικαιοσύνη θα τα καταφέρει.
    Πρέπει επίσης να εφαρμοστεί στην Τουρκία. Είναι βασικό η συζήτηση να γίνει καθαρά πάνω στο γεγονός οτι κανείς δεν θέλει να τιμωρήσει την Τουρκία, αλλά αυτοί οι ίδιοι αυτοτιμωρούνται και θα είναι οι μεγάλοι χαμένοι στο τέλος (σ.τ.μφ. προφανώς αν δεν αναγνωρίσουν την γενοκτονία)

Αλλαγή φρουράς

    Θέλω να σας ευχαριστήσω για άλλη μία φορά  που μου δώσατε την ευκαιρία να είμαι εδώ μαζί σας σήμερα. Είναι τιμή μου που τιμώ την μνήμη των θυμάτων μαζί σας και επίσης τους απογόνους των θυμάτων. Η μάχη προχωράει και εμείς συνεχίζουμε να μαζεύουμε τον κόσμο έως την ημέρα της αναγνώρισης απο τους Τούρκους.

    Για όσο καιρό η Τουρκία προσπαθεί να αποσιωπήσει το θέμα, δεν θα υπάρξει συμφιλίωση. Αν οι άνθρωποι δεν επανορθώσουν δεν θα είναι δυνατόν να γιατρέψουν τις πληγές και να προχωρήσουν. Είναι βασικό επομένως όλες οι καλές δυνάμεις να συνεχίσουν να πιέζουν την Τουρκία να αρχίσει να λέει την αλήθεια και να αναγνωρίσει την γενοκτονία των Ποντίων Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων, Συρίων και Χαλδαίων απο το 1915 εως το 1920.

For as long as Turkey tries to silence the issue, there will never be reconciliation. If people do not get rehabilitated, they will not be able to heal the wounds and move on. It is therefore important that all good forces continue to fight and put pressure on Turkey to start telling the truth and acknowledge the genocide of the Pontian Greeks, Armenians, Assyrians, Syrians and Chaldeans from 1915 to 1920.

Thank you very much.

Συμμετέχοντες στην εκδήλωση

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.

  lamiaspontos.blogspot.com

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ