Σο καλύβι σ' ολόερα
συρίζω τραγωδώ σε
άμον ανοιξιζνόν πουλίν
πάντα θα κελαηδώ σε
(Ρεφραίν)
Ο καημένον ο σπουργίτης
πάντα λάσκεται αλήτης
Πόσα φοράς εμόνασες
εμέν πουλί μ' σ' οσπίτι σ'
Αν έξερες τρυγόνα μου
και τεμόν την καρδίαν
ας σ' εγκαλιόπο σ' απεσκές
'κι εβγάλνες με καμίαν
(Ρεφραίν)
Πολλά έχω να λέω σε
σα χείλια μ' είν' γραμμένα
θα αρχινώ και λέω σε
αρνί μ' απ' έναν έναν
(Ρεφραίν)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου